کد مطلب:21184 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

مراد از تفكر كه يكي از مراحل سلوك است چيست؟

«تفكر» يكي از مهم ترين مراحل سلوك است و طبق نظر برخي از عارفان، اولين منزل است و اين چيزي نيست كه بزرگان از خودشان ارائه كرده باشند، بلكه مطلبي است كه آيات زيادي از قرآن ناظر به آن است. در روايات اسلامي هم تأكيد زيادي بر آن شده است. حضرت رسول(ص) مي فرمايند: «يك ساعت فكر و انديشيدن بهتر از شبي را به عبادت گذراندن است» و در روايت ديگر آمده است كه: «تفكر از يك سال عبادت بهتر است»، {V(ميزان الحكمه، ج 10 ، ص 4710)V}. مقصود از تفكر اين است كه: انسان لااقل در هر شبانه روز مقداري - ولو خيلي كم - فكر كند: آيا مولاي او كه او را آفريده و تمام اسباب آسايش و راحتي را براي او فراهم كرده و بدن سالم و قواي صحيح - كه هر يك داراي منافعي است و عقل را حيران مي كند - به او داده است و اين همه نعمت و رحمت نسبت به او ارزاني داشته و از طرفي اين همه انبيا فرستاده و كتاب ها نازل كرده و راهنمايي ها نموده و دعوت ها كرده، آيا وظيفه ما با اين مولاي مالك الملوك چيست؟ آيا تمام اين بساط فقط براي همين حيات حيواني و اداره كردن شهوت است، يا مقصود ديگري در كار است؟! آيا انبياي كرام و اوليا و حكماي بزرگ و علماي هر ملت - كه مردم را به قانون عقل و شرع دعوت مي كردند و آنان را از شهوات حيواني و دنياي فاني برحذر مي داشتند - با آنها دشمني داشتند و دارند، يا راه صلاح ما بيچاره هاي فرورفته در شهوات را مثل ما نمي دانستند؟! اگر انسان عاقل لحظه اي فكر كند مي فهمد كه مقصود از اين بساط چيز ديگر است و منظور از اين خلقت عالم بالا و بزرگ تري است...»، {V(چهل حديث امام خميني، ص 6)V}.